O książce: rok / Budzik na starej, zeszłowiecznej komórce, z której korzystał mój ojciec, zaczął melodyjnie ćwierkać. Prosta melodia dyskretnie mówiła, że ​​to kolejny poranek kolejnego roboczego dnia. Teraz trzeba wstać, zjeść śniadanie i iść do szkoły... Jedną z radości jest to, że dzisiaj są tylko dwie pary.